สินส่วนตัวก็คือทรัพย์สินส่วนตัวที่มีอยู่ก่อนสมรส หรือเครื่องใช้สอยส่วนตัว เครื่องแต่งกาย เครื่องมือเครื่องใช้ที่จำเป็นในการประกอบอาชีพ หรือวิชาชีพ  ส่วนสินสมรสก็คือทรัพย์สินที่ได้มาภายหลังการสมรส (จดทะเบียนสมรส) แต่ก็มีทรัพย์สินบางอย่างที่แม้ได้มาภายหลังสมรสแต่ก็ถือว่าเป็นสินส่วนตัวของแต่ละฝ่าย คือ ทรัพย์สินที่ได้มาโดยการรับมรดก  และทรัพย์สินที่ได้รับมาโดยการให้โดยเสน่หา  ซึ่งแม้จะได้มาภายหลังจากสมรสก็ถือว่าเป็นสินส่วนตัว  เว้นแต่มีการระบุไว้อย่างชัดเจนว่ายกให้เป็นสินสมรส  และแม้ให้โดยเสน่หาจะเป็นสินสมรสแต่เมื่ออีกฝ่ายหนึ่งตายคู่สมรสก็มีสิทธิในทรัพย์มรดกอยู่ดี  แต่สินส่วนตัวนั้นหากมีดอกผลไม่ว่าจะเป็นดอกเบี้ยต่างๆ ของเงินในธนาคารส่วนของดอกผลของสินส่วนตัวนั้นก็จะเป็นสินสมรสไม่ใช่สินส่วนตัว  และในส่วนของสินสมรสสามีภริยาต้องจัดการร่วมกันหรือต้องได้รับความยินยอมจากอีกฝ่ายหนึ่ง ได้แก่ 

               1. ขาย แลกเปลี่ยน ขายฝาก ให้เช่าซื้อ จำนอง ปลดจำนอง หรือโอนสิทธิจำนองอสังหาริมทรัพย์ หรือสังหาริมทรัพย์อื่นที่อาจจำนองได้

               2. ก่อตั้ง หรือทำให้สิ้นสุดลงทั้งหมด หรือบางส่วนซึ่งภาระจำยอม สิทธิอาศัย สิทธิเก็บกิน หรือภาระติดพัน

               3. ให้เช่าอสังหาริมทรัพย์เกินสามปี

               4. ให้กู้ยืมเงิน

               5. ให้โดยเสน่หา เว้นแต่การให้ที่พอควรแก่ฐานานุรูปของครอบครัว หรือเพื่อการกุศล หรือตามหน้าที่ธรรมจรรยา

               6. ประนีประนอมยอมความ

               7. มอบข้อพิพาทให้อนุญาโตตุลาการวินิจฉัย

               8. นำทรัพย์สินไปเป็นหลักประกันต่อเจ้าพนักงานหรือศาล

               การจัดการสินสมรสดังกล่าวข้างต้นต้องกระทำร่วมกันหรือได้รับความยินยอมจากอีกฝ่ายหนึ่ง  หากอีกฝ่ายไม่ให้ความยินยอมโดยไม่มีเหตุอันสมควรก็ต้องให้ทนายความยื่นคำร้องต่อศาลให้มีคำสั่งอนุญาตให้จัดการสินสมรสเพียงฝ่ายเดียวแทนการให้ความยินยอมของอีกฝ่ายได้  แต่หากฝ่ายใดจัดการสินสมรสไม่ถูกต้องหรือไม่มีประสิทธิภาพจนมีผลกระทบกระเทือนต่อฝ่ายที่ไม่ได้ร่วมจัดการก็ต้องให้ทนายความร้องต่อศาลให้มีคำสั่งห้ามมิให้กระทำการอย่างใดอย่างหนึ่งในการจัดการสินสมรสได้ หรือร้องต่อศาลให้ตนเป็นผู้จัดการสินสมรสแต่เพียงผู้เดียว หรือให้แยกสินสมรส หรือร้องขอให้ตนเป็นผู้จัดการสินสมรสโดยเฉพาะอย่างใดอย่างหนึ่งได้  By www.siaminterlegal.com