ความผิดฐานยักยอกทรัพย์นั้นหมายถึงการได้ครอบครองทรัพย์ของผู้อื่นหรือผู้อื่นเป็นเจ้าของรวมอยู่ด้วยแล้วกลับเบียดบังเอาทรัพย์นั้นไปเป็นของตนเองหรือผู้อื่่นโดยทุจริต ซึ่งที่พบเห็นกับบ่อยๆ เช่น พนักงานขายหรือเจ้าหน้าที่การตลาดที่มีหน้าที่เก็บเงินหรือเช็คจากลูกค้านำส่งบริษัทแต่กลับไปใช้ประโยชน์ของตนเอง  และเนื่องจากความผิดฐานยักยอกเป็นความผิดอันยอมความได้จึงส่งผลทำให้ผู้เสียหายในฐานะเจ้าของทรัพย์ที่ถูกประทุษร้ายมีหน้าที่ต้องแจ้งความร้องทุกข์หรือต้องฟ้องคดีด้วยตนเองภายในกำหนดอายุความ 3 เดือนนับแต่รู้เรื่องและรู้ตัวผู้กระทำความผิด  โดยการรู้ตัวคงไม่ค่อยมีปัญหาใด แต่ประเด็นเรื่องการรู้เรื่องนั้นเป็นประเด็นสำคัญที่จำเลยยกขึ้นให้การต่อสู้บ่อยครั้งและหากได้ความตามที่จำเลยต่อสู้ศาลก็ต้องยกฟ้องปล่อยจำเลยไปเนื่องจากโจทก์ไม่ได้ดำเนินคดีภายในอายุความดังกล่าว ดังนั้นในความผิดอันยอมความได้ทุกฐานความผิดจึงเป็นบทบังคับผู้เสียหายต้องรีบดำเนินการร้องทุกข์หรือดำเนินคดีภายในอายุความดังกล่าว  ส่วนข้อเท็จจริงเกี่ยวกับว่าผู้เสียหายรู้เรื่องเมื่อใดนั้นก็ขึ้นอยู่กับข้อเท็จจริงเป็นเรื่องๆ ไปว่ากรณีดังกล่าวถือว่าผู้เสียหายได้รู้เรื่องแล้วหรือไม่  By www.siaminterlegal.com