พระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. 2522 มาตรา 61 กำหนดหลักเกณฑ์ว่าในเวลาที่มีแสงสว่างไม่เพียงพอที่ผู้ขับขี่จะมองเห็นรถที่จอดในทางเดินรถได้โดยชัดแจ้งในระยะไม่น้อยกว่าหนึ่งร้อยห้าสิบเมตร ผู้ขับขี่ซึ่งจอดรถในทางเดินรถหรือไหล่ทางต้องเปิดไฟหรือใช้แสงสว่างตามประเภท ลักษณะ และเงื่อนไขที่กำหนดในกฎกระทรวง

                  หากละเลยไม่กระทำการตามที่กฎหมายและกฎกระทรวงกำหนดจนเกิดการชนกันและเกิดความเสียหายนั้นย่อมถือได้ว่าผู้จอดรถเป็นฝ่ายประมาทเลินเล่อทำให้เกิดความเสียหายขึ้นและต้องชดใช้ความเสียหายด้วย  แต่ทั้งนี้ต้องดูตามข้อเท็จจริงและพฤติการณ์ประกอบด้วยว่าเป็นความผิดของฝ่ายใดยิ่งหย่อนกว่ากันเพียงไร

                  ส่วนในทางอาญาก็ต้องดูว่าการประมาทดังกล่าวส่งผลให้เป็นอย่างไร เช่น ตาย บาดเจ็บสาหัส บาดเจ็บธรรมดา เป็นต้น  ซึ่งมีฐานความผิดและบทลงโทษแตกต่างกันไป  แต่การกระทำดังกล่าวถือว่ายังไม่มีความผิดตามพระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. 2522 เนื่องจากผลที่เกิดขึ้นไม่ใช่ผลโดยตรงจากการขับรถของผู้จอดรถนั่นเอง  By www.siaminterlegal.com