ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 425 บัญญัติว่า "นายจ้างต้องร่วมกันรับผิดกับลูกจ้างในผลแห่งละเมิด ซึ่งลูกจ้างได้กระทำไปในทางการที่จ้าง"  ซึ่งกรณีดังกล่าวเกิดขึ้นเป็นจำนวนมาก เพราะบริษัทห้างร้านต่างๆ ล้วนหนีไม่พ้นกับการต้องให้พนักงานหรือลูกจ้างขับรถเกี่ยวกับการทำงานไม่ว่าการเดินทาง การขนส่งสิ่งของก็ตาม  เมื่อขับรถไปเฉี่ยวชนหรือเกิดอุบัติเหตุใดๆ ก็เป็นเรื่องปกติที่แต่ละฝ่ายจะพยายามกล่าวอ้างว่าตนเองไม่ใช่ฝ่ายผิด ส่วนนายจ้างก็จะอ้างว่านอกเวลางานบ้าง ลูกจ้างขับนอกเส้นทางบ้าง อุบัติเหตุเกิดจากอีกฝ่ายหนึ่งหรือบุคคลที่สามบ้าง  ส่วนผู้รับประกันภัยก็จะอ้างว่ารถคันที่เอาประกันภัยไม่ใช่ฝ่ายประมาทเลินเล่อ ซึ่งในปัจจุบันก็มักจะเป็นเช่นนั้น และเป็นการยากที่จะได้เงินมาเยียวยาหรือสามารถหาทางยุติข้อพิพาทกันได้โดยง่าย หรือบางครั้งคนเจ็บก็ต้องทนยอมรับการเงินจำนวนน้อยนิดที่นายจ้าง ลูกจ้าง หรือบริษัทประกันภัยจะกำหนดให้  และหากไม่รับก็ไม่มีเงินไปจ่ายค่ารักษาพยาบาล หรือต้องไปฟ้องร้องดำเนินคดีเอาเอง  ในเรื่องเหตุละเมิดอันเกิดจากรถที่ขับโดยลูกจ้างนี้สำนักงานฯ จะขอกล่าวในแนวทางที่ีเป็นกลางเพื่อไม่ให้นำไปใช้หรือเป็นช่องทางเอารัดเอาเปรียบกันในสังคม  โดยกรณีดังกล่าวหากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งทราบกลอุบายนี้หรือทราบข้อกฎหมายเป็นอย่างดีแล้วย่อมจะทำให้อีกฝ่ายหนึ่งเสียเปรียบและท้ายที่สุดก็จะไม่ได้รับการเยียวยาหรือต้องแพ้คดีในที่สุด  เพราะฉะนั้นเมื่อเกิดอุบัติเหตุหรือเหตุละเมิดจากรถ หรือเกิดปัญหาคนขับรถไม่ยอมรับความผิด หรือนายจ้างไม่ยอมรับความผิด หรือผู้รับประกันภัยไม่ยอมรับผิดชดใช้ค่าสินไหมทดแทน เมื่อเกิดเหตุแล้วควรรีบปรึกษานักกฎหมายทันทีว่าจะมีวิธีการดำเนินการอย่างไรต่อไป และวิธีการดังกล่าวส่งผลเสียหรือผลดีอย่างไร รวมทั้งจะตกเป็นเหยื่อของกลอุบายเพื่อไม่ต้องรับผิดชดใช้ค่าเสียหายหรือไม่ เพราะหากรู้ไม่เท่าทันก็อาจจะต้องเจ็บตัวฟรีหรือตายฟรีเปล่าๆ  By www.siaminterlegal.com